नाव तुझे ऐकताच जुळती 
यांत्रिकतेने कर छातीवर 
जयघोषाचा महामंत्र तव 
लिहिला आम्ही शिळेशिळेवर 
या मातीवर

पाठ्यपुस्तकामधून रचली 
नवरस भरुनी तुझी काहाणी 
दिले उभारुनी पुतळे सुंदर 
शिवेशिवेवर नगरोद्यानी, 
सभागृहतुन -
तव महिम्यांची रुणझुणती ती 
वाद्यगणांच्या साथीवरती 
सुस्वर गाणी .

या सर्वातुनि हन्त अर्पिला 
देवपण तुजला अवतारी 
माणुसतेच्या पुसल्या रेषा 
उरे प्रणामापुरती प्रतिमा 
संगमरवरी .

जी गत झाली - 
दशरथाची , नंदसुताची 
सिध्दार्थाची , ज्ञानेशाची 
पुराणकाली.

आज नको ती देवदेवळे 
तुझ्या जीवनातली हवी ती
जिवंत शिकवण 
मने द्यावया मृत मातीला
सनातनाच्या जुलुमावरती 
घालाया घण

ये गीतातुन, ये ग्रंथातुन 
मंदिरातुनी ये रस्त्यावर 
उद्यानातील शिल्पामधुनी 
ये माळावर

तुझ्या करातिल अमर दिव्याचा 
प्रकाश पडु दे 
या भुमीवर , या काळावर.

कुसुमाग्रज

"स्वगत"
1962